Οξεία Σκωληκοειδίτιδα

Η σκωληκοειδής απόφυση αποτελεί ένα υπολειμματικό όργανο της εμβρυϊκής ηλικίας, το οποίο σε νεαρή ηλικία περιείχε λεμφικό ιστό. Εκφύεται από το τυφλό, στο σημείο σύγκλισης των κολικών ταινιών, κι έχει κυλινδρικό σχήμα. Το μήκος της κυμαίνεται από 2-18 εκ. Στην ενήλικη ζωή, η σκωληκοειδής δεν έχει κάποια λειτουργία, με αποτέλεσμα να παραμένει ανενεργή. Έτσι, πολλές φορές μπορεί να υποστεί φλεγμονή, πάθηση γνωστή ως οξεία σκωληκοειδίτιδα.

Τι είναι η οξεία σκωληκοειδίτιδα;

Ως οξεία σκωληκοειδίτιδα ορίζεται η φλεγμονή της σκωληκοειδούς απόφυσης. Πρόκειται για τη συνηθέστερη αιτία οξείας κοιλίας, η οποία απαιτεί επείγουσα ιατρική αντιμετώπιση. Η σκωληκοειδής απόφυση μπορεί να αφαιρεθεί με ασφάλεια από το ανθρώπινο σώμα, καθώς δε θεωρείται ζωτικό όργανο.

Πώς προκαλείται;

Βασική αιτία πρόκλησης της φλεγμονής σκωληκοειδούς είναι η απόφραξη του αυλού της απόφυσης. Αυτή παρατηρείται συνήθως εξαιτίας κάποιου σκληρού ή συμπαγούς αντικειμένου που φράσσει τον αυλό της απόφυσης, όπως τα κόπρανα, τα ξένα σώματα ή τα κατάλοιπα στερεάς τροφής. Ωστόσο, πολλοί άλλοι παράγοντες ενδέχεται να συμβάλλουν στη δημιουργία φλεγμονής στη σκωληκοειδή απόφυση. Συγκεκριμένα, αυτοί ενδέχεται να είναι οι παρακάτω:

• Πέτρες σκωληκοειδούς απόφυσης: Αποτελούμενες κυρίως από σκληρές, ασβεστοποιημένες αποθέσεις κοπράνων, οι πέτρες της σκωληκοειδούς ενδέχεται να κολλήσουν στο άνοιγμα της απόφυσης. Έτσι, μεταφέρουν και παγιδεύουν βακτήρια, προκαλώντας φλεγμονές.
• Λεμφοειδής υπερπλασία: Το λεμφικό σύστημα βοηθά στην καταπολέμηση των λοιμώξεων, παράγοντας και απελευθερώνοντας λευκά αιμοσφαίρια. Αυτό ενδέχεται να προκαλέσει διόγκωση του λεμφικού ιστού της σκωληκοειδούς, αποφράσσοντας το στόμιό της και οδηγώντας σε μόλυνση.
• Κολίτιδα: Οι φλεγμονές στο παχύ ή το λεπτό έντερο από λοίμωξη, ή κάποια άλλη φλεγμονώδη νόσο, μπορεί να εξαπλωθεί στην απόφυση, ερεθίζοντάς τη.
•  Παράσιτα ή Όγκοι

Η απόφραξη αυτή οδηγεί σε ενδοαυλική συσσώρευση-στάση βλέννης που εξακολουθεί να παράγεται από το βλεννογόνο της σκωληκοειδούς απόφυσης. Επακόλουθο είναι η διάτασή της και η δευτεροπαθής φλεγμονή από την ανάπτυξη μικροβίων. Έτσι, ο ασθενής παρατηρεί το κοινό σύμπτωμα του έντονου κοιλιακού άλγους.

Ποια συμπτώματα δημιουργεί η οξεία σκωληκοειδίτιδα;

Τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα της σκωληκοειδίτιδας είναι ο πόνος στην περιοχή της κοιλιάς, η ναυτία, ο έμετος και η απώλεια της όρεξης. Ο πόνος εμφανίζεται αρχικά στο κεντρικό σημείο της κοιλιακής χώρας, γύρω από τον ομφαλό, και μπορεί να έρχεται και να φεύγει για αρκετές ώρες. Εν τέλει, ο πόνος εντείνεται, και ο ασθενής αναπτύσσει ναυτία και τάση προς έμετο.  Ο πόνος μετατοπίζεται στην κάτω δεξιά κοιλιακή χώρα, και επιδεινώνεται.

Άλλα, συνήθη συμπτώματα οξείας σκωληκοειδίτιδας είναι τα κάτωθι:

• Πυρετός
• Πρήξιμο στην κοιλιά
• Δυσφορία
• Δυσλειτουργία του ουροποιητικού
• Εντερική παράλυση
• Αλλαγές στις κινήσεις του εντέρου (δυσκοιλιότητα-διάρροια)

Διάγνωση

Η διάγνωση της οξείας σκωληκοειδίτιδας ξεκινά με τη λήψη του αναλυτικού ιατρικού ιστορικού του ασθενούς, καθώς και με κλινική εξέταση της περιοχής. Συνήθως, ο ασθενής διαθέτει κάποια ένδειξη συμπτωμάτων μόλυνσης και οιδήματος, όπως μικρή άνοδος της θερμοκρασίας και ταχυκαρδία. Ο ιατρός θα εξετάσει με απαλές κινήσεις την περιοχή, ελέγχοντας για σκληρία και πόνο κατά την πίεση. Ο πόνος και η ευαισθησία παρατηρούνται στη δεξιά κάτω κοιλία (δεξιός λαγόνιος βόθρος) και είναι εντονότερα στο σημείο McBurney (μεταξύ μέσου κι έξω τριτημορίου της γραμμής που ενώνει τον ομφαλό με την πρόσθια λαγόνια άκανθα). Εάν ο ασθενής δεν παρουσιάζει τη συνήθη κλινική εικόνα της οξείας σκωληκοειδίτιδας, ο ιατρός θα παραγγείλει ορισμένες εργαστηριακές εξετάσεις για την επιβεβαίωση της διάγνωσης. Αυτές περιλαμβάνουν εξετάσεις αίματος, οι οποίες μπορούν να υποδείξουν σημάδια φλεγμονής, όπως ο αριθμός λευκών αιμοσφαιρίων και η C-αντιδρώσα πρωτεΐνη. Απεικονιστικές εξετάσεις όπως το υπερηχογράφημα κοιλίας και η αξονική τομογραφία μπορούν να δείξουν εάν η σκωληκοειδής απόφυση φλεγμαίνει.

Οξεία σκωληκοειδίτιδα: Θεραπεία

Η θεραπεία της οξείας σκωληκοειδίτιδας είναι αποκλειστικά επεμβατική, και περιλαμβάνει χειρουργική επέμβαση για την αφαίρεση της σκωληκοειδούς απόφυσης. Η επέμβαση ονομάζεται σκωληκοειδεκτομή, και πραγματοποιείται με ανοικτές ή ελάχιστα επεμβατικές μεθόδους. Πλέον, η πρόοδος της ιατρικής τεχνολογίας επιτρέπει τη χρήση λαπαροσκοπικών τεχνικών για την αφαίρεση του οργάνου. Ο ιατρός πραγματοποιεί 3 τομές μήκους 0,5-1 εκατοστού, μέσω των οποίων προωθεί την κάμερα και τα ειδικά λαπαροσκοπικά εργαλεία.

Τα οφέλη της λαπαροσκοπικής τεχνικής είναι πολυάριθμα, καθιστώντας τη μέθοδο εκλογής για την αντιμετώπιση της πάθησης. Ο ιατρός μπορεί να πραγματοποιήσει πλήρη επισκόπηση της περιτοναϊκής κοιλότητας, και διαθέτει τη δυνατότητα ανίχνευσης περαιτέρω προβλημάτων. Το μικρό χειρουργικό τραύμα υπόσχεται ταχεία κινητοποίηση του ασθενούς, λιγότερες μετεγχειρητικές επιπλοκές και ταχύτερη επιστροφή στην καθημερινότητα.

Ο Γενικός Χειρουργός Δρ. Ευστράτιος Ι. Ζούρος διαθέτει πολυετή εμπειρία στη χειρουργική. Έχει ολοκληρώσει εντατική μετεκπαίδευση στην Ελάχιστα Επεμβατική Χειρουργική, τη Ρομποτική Χειρουργική και την Τηλεχειρουργική, και συνεργάζεται με την Α’ Χειρουργική Κλινική του «Ερρίκος Ντυνάν Hospital Center». Εάν παρουσιάσετε ανησυχία για οξεία σκωληκοειδίτιδα, ή για οποιαδήποτε άλλη ανάγκη σας, μπορείτε πάντα να επικοινωνήσετε μαζί του.