Κήλες κοιλιακού τοιχώματος

Κήλες κοιλιακού τοιχώματος

Το κοιλιακό τοίχωμα αποτελείται από πολλαπλά στρώματα ιστών και μυών. Κάποιες φορές, διάφορα σημεία του τοιχώματος ενδέχεται να παρουσιάσουν αδυναμίες λόγω διάφορων αιτιών, όπως η αυξημένη ενδοκοιλιακή πίεση, η παχυσαρκία ή κάποια εγχείρηση στην περιοχή. Τότε, προκαλείται ρήξη των κοιλιακών μυών, και τμήμα κάποιου οργάνου ή άλλου ιστού μπορεί να βρει τρόπο να προβάλλει κάτω από το δέρμα. Έτσι, εμφανίζεται μια μαλακή διόγκωση στο κοιλιακό τοίχωμα, η οποία ενδέχεται να προκαλεί ενόχληση, αίσθηση τραβήγματος ή μούδιασμα. Τέτοια εξογκώματα μπορούν να εμφανιστούν σε οποιοδήποτε σημείο της κοιλιάς, κι ονομάζονται κήλες του κοιλιακού τοιχώματος.

Πώς ταξινομούνται οι κήλες κοιλιακού τοιχώματος;

Παρακάτω, αναλύονται οι υποκατηγορίες των ομάδων αυτών.

Ανάλογα με την κλινική εικόνα

Η κλινική εικόνα μιας κήλης περιλαμβάνει την αιτιολογία δημιουργίας της, αλλά και την κατάσταση στην οποία βρίσκεται τη στιγμή της διάγνωσης. Συγκεκριμένα, ανάλογα με την αιτία εμφάνισης, οι κήλες κατατάσσονται σε:

• Συγγενείς κήλες: Αποτελούν τις κήλες που παρατηρούνται σε παιδιά ή βρέφη, και οφείλονται σε ατελή σύγκλειση της φυσιολογικής οπής του κοιλιακού τους τοιχώματος. Εμφανίζονται είτε κατά τη γέννηση είτε στα πρώτα χρόνια της ζωής, και τις περισσότερες φορές θεραπεύονται από μόνες τους.
• Επίκτητες κήλες: Αφορούν τις κήλες που εμφανίζονται στη μετέπειτα ηλικία. Σε αντίθεση με τις συγγενείς κήλες, οι επίκτητες δεν μπορούν να θεραπευτούν από μόνες τους και χρειάζονται πάντοτε χειρουργική επέμβαση.

Σύμφωνα με την κλινική τους κατάσταση, οι κήλες διακρίνονται σε:

• Ανατασσόμενες κήλες: Ο όρος «ανατασσόμενες» περιγράφει τις κήλες στις οποίες το όργανο που προβάλει από το κοιλιακό τοίχωμα μπορεί να επανέλθει στην φυσιολογική του θέση, μέσω ήπιων χειρισμών του ασθενούς ή του ιατρού. Αποτελεί αρχικό στάδιο για κάθε κήλη του κοιλιακού τοιχώματος.
• Μη ανατασσόμενες κήλες: Αντίθετα από τις ανατασσόμενες, οι μη ανατασσόμενες κήλες κοιλιακού τοιχώματος δεν μπορούν να επανέλθουν στη φυσιολογική τους θέση. Με την πάροδο του χρόνου, και εάν μείνει χωρίς θεραπεία, μια ανατασσόμενη κήλη μπορεί να δημιουργήσει συμφύσεις στο κοιλιακό τοίχωμα. Έτσι, η ανάταξη είναι αδύνατη.
• Περισφιγμένες κήλες: Αποτελούν την πιο επικίνδυνη μορφή κήλης. Εάν σε μια μη ανατασσόμενη κήλη υπάρχει περίσφιξη και διακοπή αιμάτωσης, τότε η κήλη ονομάζεται περισφιγμένη. Η αντιμετώπιση της περίσφιξης πρέπει να είναι άμεση, προς αποφυγή της νέκρωσης του οργάνου.

Ανάλογα με το σημείο εμφάνισης

Οι κήλες του κοιλιακού τοιχώματος διαφέρουν, σύμφωνα με το σημείο εμφάνισής τους στο σώμα. Αναλυτικότερα, διαχωρίζονται σε:

• Επιγαστρικές κήλες: Η επιγαστρική κήλη εμφανίζεται στην περιοχή ανάμεσα στον ομφαλό και το στέρνο. Βασικό αίτιο δημιουργίας της είναι η υπερβολική ενδοκοιλιακή πίεση, ή η έντονη χειρωνακτική εργασία.
• Μετεγχειρητικές κήλες: Έπειτα από κάποια επέμβαση, ο ασθενής ενδέχεται να εμφανίσει μετεγχειρητική κήλη. Ο συγκεκριμένος τύπος είναι αρκετά απαιτητικός όσον αφορά την αντιμετώπιση, αφού παρατηρούνται πολλαπλές συμφύσεις εντέρου κι άλλων οργάνων στο σημείο.
• Ομφαλοκήλες: Ως ομφαλοκήλη ορίζεται η διόγκωση που παρατηρείται στην περιοχή του ομφαλού, ή πέριξ αυτής. Ενδέχεται να προκαλέσει φλεγμονή ή άλλες ενοχλήσεις.
• Βουβωνοκήλες: Η βουβωνοκήλη αποτελεί την πιο συχνή μορφή κοιλιακής διόγκωσης. Η περιοχή της κήλης, δηλαδή η βουβωνική χώρα, βρίσκεται χαμηλά στην κοιλιά. Είναι συχνότερη στους άνδρες, και μπορεί να εμφανιστεί στη δεξιά, στην αριστερή είτε και στις δύο πλευρές της βουβωνικής χώρας.
• Μηροκήλες: Οι μηροκήλες βρίσκονται στη μηροβουβωνική χώρα, κι είναι πιο συχνές στις γυναίκες. Το μέγεθός τους είναι συνήθως μικρότερο του ενός εκατοστού, και δεν γίνονται εύκολα αντιληπτές. Οι μηροκήλες παθαίνουν περίσφιξη πιο εύκολα από τους άλλους τύπους, κι ενδέχεται να δημιουργήσουν συμπτώματα εντερικής απόφραξης.
• Κήλη Spiegel: Αποτελεί μια σπάνια κήλη του κοιλιακού τοιχώματος, συνιστώντας μόλις το 2% των περιστατικών. Σημείο εμφάνισης είναι το πλάγιο κοιλιακό τοίχωμα, ενώ συνήθεις ασθενείς είναι οι γυναίκες ηλικίας 40 έως 80 ετών.

Πώς θεραπεύονται οι κήλες κοιλιακού τοιχώματος;

Η αντιμετώπιση των κηλών του κοιλιακού τοιχώματος είναι αποκλειστικά χειρουργική. Κάθε είδους κήλης χρήζει ιατρικής θεραπείας, ακόμα κι αν δεν παρουσιάσει συμπτώματα, προς αποφυγή πρόκλησης περίσφιξης. Οι εξελίξεις στον χώρο της ιατρικής καθιστούν την επέμβαση των κηλών αρκετά εύκολη, με τις μεθόδους εκλογής να αποτελούν η λαπαροσκοπική και η ρομποτική προσέγγιση. Η επιλογή ανάμεσα στις δύο γίνεται με βάση το κάθε περιστατικό, ανάλογα με το μέγεθος, την ύπαρξη συμπτωμάτων, το είδος και το σημείο. Ο ασθενής μπορεί να γυρίσει στις καθημερινές του δραστηριότητες άμεσα, χωρίς μετεγχειρητικό πόνο.

Ο Γενικός Χειρουργός Δρ. Ευστράτιος Ι. Ζούρος διαθέτει πολυετή εμπειρία στη χειρουργική κηλών. Έχει ολοκληρώσει εντατική μετεκπαίδευση στην Ελάχιστα Επεμβατική Χειρουργική, τη Ρομποτική Χειρουργική και την Τηλεχειρουργική, και συνεργάζεται με την Α’ Χειρουργική Κλινική του «Ερρίκος Ντυνάν Hospital Center». Τα τελευταία χρόνια, ασχολείται σε μεγάλο βαθμό με την αντιμετώπιση των Κηλών του Κοιλιακού Τοιχώματος εφαρμόζοντας τις πιο σύγχρονες Ανοιχτές κι Ελάχιστα Επεμβατικές (Λαπαροσκοπικές) Τεχνικές. Εάν παρουσιάσετε συμπτώματα κήλης, ή για οποιαδήποτε άλλη ανάγκη σας, μπορείτε πάντα να επικοινωνήσετε μαζί του.